خیلی کم پیش می‌آید… گه‌گاهی شهابی ظاهر می‌شود و درخشش آن و دنباله اسرارآمیزش شگفتی به بار می‌آورد. ولی تا به خود بیاییم و بخواهیم جزییاتش را خودآگاهانه و دقیق‌تر مشاهده کنیم، از نظرها ناپدید می‌شود و فقط خاطره‌ای محو از آن در ذهن‌مان باقی می‌ماند؛ همراه با احساسی بیان ناشدنی که در نزدیک‌ترین تقریب شاید چیزی بین دلهره‌ای خفیف و شوقی لرزان باشد… [دنیا جای عجیبی‌ست!]